حتّى اجازه نشستن به وى نداد و ایستاده جانش را ستاند و در یک لحظه همه چیز تمام شد. امّا به خواست خدا این جسد بى جان با تکیه بر عصا سرپا ایستاده بود. موریانه شروع به خوردن عصا کرد، ناگهان عصا شکست و جسد سلیمان (علیه السلام) بر زمین افتاد و اینجا بود که همه از مرگ آن حضرت مطّلع شدند.
آیا فرو ریختن آن حکومت باعظمت توسّط یک موریانه عبرت نیست؟ آیا بیان قصّه مرگ حضرت سلیمان (علیه السلام) با آن سلطنت خیره کننده اش از میان صد و بیست و چهار هزار پیامبر، موعظه و پند و اندرز نیست؟
شما به هر کجا که برسى به عشرى از اعشار حکومت سلیمان (علیه السلام) نمى رسى، که عاقبت آن هم مرگ است، پس این همه حرص وجوش براى دنیا چرا؟
مرگ فقط براى همسایه نیست!
همان گونه که حضرت على (علیه السلام) فرموده است، مرگ بهترین واعظ است به شرط این که در مورد آن بیندیشیم و از سرگذشت مردگان عبرت بگیریم.
بعضى از غافلان در مجالس فاتحه شوخى کرده و مى خندند. خیال مى کنند این سرنوشت فقط براى دیگران رقم مى خورد و در انتظار آنها نخواهد بود. حضرت على (علیه السلام) در تشییع جنازه یکى از