معارف بوک

بيرون آوردند، برده؛ در ديد زليخا، معشوق و در ديد زندانيان خوابگذار است. دنيا نيز در ديد اكثر مردم، وسيله ى سرگرمى و كاميابى است، ولى در نگاه مؤمنان؛ كلاس خداشناسى و همه چيز آن آيات الهى و بازار تجارت عمل صالح و مزرعه آخرت و كسب فضيلت است.
آفرينش الهى بر اساس لهو و لعب نيست، «وَ ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما لاعِبِينَ» «1» بلكه اين انسان است كه به خاطر عدم استفاده صحيح، آن را لهو و لعب و وسيله زينت و تفاخر و تكاثر قرار مى دهد.
پيام ها:
1- دلدادگى به دنيا و دنياطلبى، از عوامل اساسى سستى و ضعف مؤمنان است.
فَلا تَهِنُوا ... إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا
2- دنيا منهاى ايمان و تقوا، بازيچه است. «لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا»
3- تقوا از آثار ايمان و مرحله اى بالاتر است. «تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا»
4- ايمان و تقوا دو عاملى است كه دنياى انسان را از پوچى خارج مى كند. «لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ إِنْ تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ»
5- ايمان و تقوا، منافاتى با داشتن ثروت ندارد. تُؤْمِنُوا وَ تَتَّقُوا ... لا يَسْئَلْكُمْ أَمْوالَكُمْ 
6- فرمان انفاق، اطعام، زكات، خمس و صدقه، براى رشد ماست، نه پرداخت مزد هدايت. «لا يَسْئَلْكُمْ أَمْوالَكُمْ»

سوره محمد، آيه 37

نكته ها:
 «يحفكم» از «احفاء» به معناى اصرار در مطالبه و سؤال است و «أضغان» جمع «ضغن» به