صفحه ٥٨٢

مغرور شوند و قدرت خود را نشانه حقانيّت خود بدانند.
در آيات قبل سخن از برائت و قاطعيّت و پرهيز از دوستى با كفّار بود، اين آيه در قالب دعا مطالب آيات قبل را تأكيد مى كند كه پروردگارا ما ابزار دست مخالفان نشويم.
پيام ها:
1- از آداب دعا، خطاب «يا رَبِّ»* است. معمولًا دعاهاى قرآن با كلمه «رَبَّنا»* آغاز مى شود.
2- مسلمانان در تمام موارد حتى در قراردادهاى اقتصادى، نظامى و فرهنگى نبايد به شيوه اى عمل كنند كه مورد سوء استفاده كفّار قرار گيرند و راه فشار و سلطه كفّار را به روى خود بُگشايند. «لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا»
3- دين و سياست در كنار هم هستند، برائت از كفّار، در كنار طلب مغفرت از خدا. يك دعا رنگ سياسى دارد و دعاى ديگر رنگ معنوى. رَبَّنا لا تَجْعَلْنا ... وَ اغْفِرْ لَنا
4- به درگاه كسى رو كنيم كه هم توانمند است و هم حكيم. رَبَّنا ... إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ 
5- ابزار دست كفّار قرار نگرفتن، رمز عزّت است. لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً ... أَنْتَ الْعَزِيزُ
6- رفتار بسيارى از قدرتمندان حكيمانه نيست، ولى خداوند هم قدرتمند شكست ناپذير است و هم حكيم. «أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»

سوره الممتحنة، آيه 6

لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ وَ مَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ «6»
همانا براى شما در (روش) آنان، (ابراهيم و يارانش) سرمشق خوبى است براى كسى كه به خدا و روز واپسين اميد دارد و هر كس روى برتابد، خداوند بى نياز و ستوده است.