صفحه ٤٠٢

«يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ»* «1» نوجوانانى جاودان (در شكوه و طراوت) پيوسته گرداگرد آنان مى چرخند.
 «يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أَكْوابٍ» «2» ظرف هاى غذا و جام هاى طلايى (نوشيدنى هاى پاكيزه) گرداگرد آنان گردانده مى شود.
 «يُطافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ» «3» قدح هاى لبريز گرداگردشان چرخانده مى شود.
 «يُطافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِيرَا» «4» ظرف هاى سيمين و قدح هاى بلورين دور آنان چرخانده مى شود.
ولى دوزخيان بايد ذليلانه دور دوزخ و آب سوزان بگردند. «يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ»
پيام ها:
1- مجرمان جزاى آنچه را پيوسته انكار مى كنند، خواهند ديد. «هذِهِ جَهَنَّمُ»
2- جرم و گناه، زمينه تكذيب قيامت است. «يُكَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ»
3- دوزخيان از (شدت ترس و وحشت و عطش و پيداكردن راه گريز) به دور عذاب مى گردند. «يَطُوفُونَ بَيْنَها وَ بَيْنَ حَمِيمٍ آنٍ»
4- عدل الهى و كيفر دادن مجرم از نعمت هاى الهى است. «فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ»

سوره الرحمن، آيه 49- 46

وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتانِ «46» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «47»
و براى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ (بهشتى) است. پس كدام يك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟
ذَواتا أَفْنانٍ «48» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «49»