صفحه ٤٧٩

نوع جايزه و ويژگى هاى آن روشن است. «جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ»
جايزه بر اساس فضل الهى است. «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ»
در جوايز هيچ گونه محدوديّتى نيست. «ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ»
پيام ها:
1- هنگام طرد يك امر ناپسند، بايد جايگزين مناسبى ارائه داد. مَتاعُ الْغُرُورِ ...
سابِقُوا إِلى  مَغْفِرَةٍ ... به جاى اين كه به سوى تفاخر و تكاثر (كه در آيه قبل بود) سبقت بگيريد به سوى مغفرت و بهشت سبقت بگيريد.
2- آنچه به كارهاى خير ارزش مى دهد، سرعت و سبقت است. سابِقُوا ...
3- بخشش و آمرزش از شئون ربوبيّت است. «مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ»
4- اول بخشيده شدن و سپس به بهشت وارد شدن. مَغْفِرَةٍ ... وَ جَنَّةٍ ...
5- با بالا بردن شناخت و معرفت نسبت به دنيا و آخرت، انتخاب را بر مردم آسان كنيد. فَتَراهُ مُصْفَرًّا ... ثُمَّ يَكُونُ حُطاماً ... جَنَّةٍ عَرْضُها كَعَرْضِ السَّماءِ ...
6- گذشت از دنيايى كه متاعش اندك و فريبنده است، شما را به بهشتى مى رساند كه وسعتش، وسعت آسمان و زمين است. كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ ...
7- ايمان به همه ى پيامبران، لازمه ايمان به خداست. «آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ»
8- بهشت، فضل خداوند به مؤمنان است. «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ»
9- نسبت به بهشتى يا جهنّمى بودن افراد داورى نكنيم كه خداوند در قيامت، با فضلش رفتار مى كند و چه بسا دوزخيان نزد ما، بهشتيان نزد خداوند باشند.
 «يُؤْتِيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ»

سوره الحديد، آيه 22

ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ «22»
هيچ مصيبتى در زمين و نه در جسم و جانتان به شما نرسد، مگر آن كه پيش از آنكه آن را پديد آوريم در لوحى ثبت است، همانا اين امر بر خداوند آسان است.