سوره الواقعة، آيه 56- 51
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ «51» لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ «52» فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ «53»
همانا، اى گمراهان انكار كننده! حتماً از درختى (بد منظر و بد طعم و بد بو) كه زقّوم است خواهيد خورد. آنگاه شكم ها را از آن پر خواهيد كرد.
فَشارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ «54» فَشارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ «55» هذا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ «56»
و روى آن از آب جوشان مى نوشيد. پس مانند شتران عطش زده مى نوشيد. اين است پذيرايى (ابتدايى) آنان روز قيامت.
نكته ها:
«زَقُّومٍ»، نام گياه تلخ و بدبو و بدطعم است كه شيره آن اگر به بدن برسد، بدن متورم مى شود. اين گياه، غذاى دوزخيان است. «نزل» به آن چيزى گفته مى شود كه براى پذيرايى مقدّماتى مهمان آماده مى شود و «هيم» نام مرضى است كه شتر به آن گرفتار مى شود و هر چه آب مى نوشد سيراب نمى شود تا بميرد، همچنين به زمين ريگزار گفته مى شود كه هر چه آب در آن بريزند فرو مى رود.
غذاهاى تلخ دنيوى را انسان يا نمى خورد كه در آخرت گنهكار بايد بخورد. «لَآكِلُونَ» يا كم مى خورد، كه در آخرت بايد سير بخورد، «فَمالِؤُنَ مِنْهَا الْبُطُونَ»، يا با غذاى ديگر جبران مى كند، كه در آخرت غذاى ديگرش آب جوش است، «مِنَ الْحَمِيمِ» و يا با بى ميلى مى خورد، كه در آن روز مثل شتر تشنه به آب رسيده مى خورد. «شُرْبَ الْهِيمِ»
پيام ها:
1- دوزخيان، از سخت ترين خطاب هاى تحقيرآميز برخوردارند. «أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ»
2- اصحاب شمال، گمراهان هستند، «أَيُّهَا الضَّالُّونَ» كه ما در هر نماز از خدا