صفحه ٤٤٣

سوره الواقعة، آيه 81 - 82

أَ فَبِهذَا الْحَدِيثِ أَنْتُمْ مُدْهِنُونَ «81»
آيا شما با اين سخن (الهى)، با سبكى و سستى برخورد مى كنيد؟
وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ «82»
و (سهم و) رزق خود را تكذيب آن قرار مى دهيد؟

نكته ها:
 «مُدْهِنُونَ» از «دهن» به معناى روغن است. مداهنه، گاهى به معناى مدارا و ملايمت و گاهى سستى و ضعف مى آيد.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله همراه با عدّه اى در حال مسافرت بودند كه با كمبود آب مواجه شدند و عطش بر مردم غلبه كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله دست به دعا برداشتند و باران باريد و همه را سيراب كرد. در اين ميان يكى گفت: اين باران به خاطر طلوع فلان ستاره است (نه دعاى پيامبر)! كه اين آيه نازل شد. «وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ» و پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: به جاى شكر روزى هايتان، تكذيب مى كنيد. «1»
آرى همواره در جامعه افرادى وجود دارند كه موجوديّت و شخصيّت خود را در مخالفت با ديگران مى بينند و تمام هنر خود را در كوك كردن ساز مخالفت بكار مى گيرند. اگر همه موافق باشند او مخالفت مى كند و اگر همه مخالف باشند، او موافق است. او كار به دليل ندارد و دوست دارد هميشه بر خلاف ديگران حركت كند و اين نگرش در حركات و گفتار و برخوردهاى شخصى او نمايان است. او سعى مى كند در چگونگى اصلاح سر و صورت يا رنگ و نوع لباس، يا لحن و صوت و استفاده از الفاظ و اصطلاحات و يا نوشتار، حتى در نام گذارى فرزند، رفتارى غير متعارف و انگشت نما داشته باشد و به اين طريق خود را جدا و بهتر از ديگران مطرح كند.