معارف بوک

سوره الذاريات، آيه 14- 12

نكته ها:
 «فتنه» در اصل به معناى گداختن طلا و نقره در آتش براى جداسازى خالص از ناخالصى هاى آن است و در اينجا به معناى شدّت عذاب كفّار است.
منكران، به انبيا مى گفتند: «فَأْتِنا بِما تَعِدُنا»* «1» آن عذابى كه خبر مى دادى براى ما بياور.
در اينجا قرآن مى فرمايد: اين همان عذابى است كه آن را با عجله درخواست مى كرديد.
سيماى دوزخيان منحرف:
تناقض گويى مى كنند، «لَفِي قَوْلٍ مُخْتَلِفٍ» از حقّ روى مى گردانند، «يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ» در سهو و اشتباه غرق مى شوند، «فِي غَمْرَةٍ ساهُونَ» نظام فكرى خود را بر حدسيّات استوار مى سازند، «الْخَرَّاصُونَ» پندارهاى بى اساس و سؤالات نابجا دارند و در تحقق وعده هاى الهى شتاب مى ورزند. «يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ»
پيام ها:
1- پرسيدن براى فهميدن، مانعى ندارد، امّا اگر براى بهانه جويى و انكار حقيقت باشد، قابل توبيخ است. «يَسْئَلُونَ»
2- ندانستن جزئيات، دليل نپذيرفتن اصول نيست. گروهى به خاطر ندانستن زمان قيامت، از پذيرفتن اصل معاد سر باز مى زنند. «يَسْئَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ»
3- با كسانى كه در صدد انكار حقايقند، بايد با قاطعيّت برخورد كرد. «يَوْمَ هُمْ عَلَى