4- گاهى يك ناله ى به حق، به يك جريان نجات بخش منجر مى شود. تَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ ... إِنْ أُمَّهاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ
5- زشت گويى و زورگويى، سيره مستمرّ جاهليّت بوده است. لَيَقُولُونَ مُنْكَراً ...
6- براى هر كارى راهى شرعى و قانونى است، راه جدا شدن زن و مرد از يكديگر طلاق است، آن هم با مراعات قوانين و حقوق هر دو، ولى جدا شدن از طريق ظهار و هر راه نامشروع ديگر، منكر و باطل است. «لَيَقُولُونَ مُنْكَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً»
7- خداوند، هم گناهان را مى بخشد و هم چشم پوشى مى كند. «لَعَفُوٌّ غَفُورٌ»
8- گناه هر چند بزرگ باشد، عفو الهى قابل ترديد نيست. لَيَقُولُونَ مُنْكَراً مِنَ الْقَوْلِ وَ زُوراً ... لَعَفُوٌّ غَفُورٌ
سوره المجادلة، آيه 3
وَ الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْ نِسائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ لِما قالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا ذلِكُمْ تُوعَظُونَ بِهِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ «3»
و كسانى كه نسبت به همسران خود ظهار مى كنند، سپس از آنچه گفته اند (پشيمان شده) و برمى گردند، كفاره آن قبل از آنكه با هم تماس گيرند، آزاد كردن برده است. اين (دستورى) است كه به آن پند داده مى شويد و خداوند به آنچه عمل مى كنيد، به خوبى آگاه است.
نكته ها:
در قرآن، آزاد كردن برده، به عنوان كفاره براى قتل خطايى، «1» سوگند نابجا «2» و ظهار در نظر گرفته شده است.