معارف بوک

در آنجا، همسرانى هستند كه نگاهشان از بيگانه كوتاه و پيش از اينان، هيچ جنّ و انسى آنان را لمس نكرده است. پس كدام يك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟

سوره الرحمن، آيه 59- 58

نكته ها:
 «بطائن» جمع «بطانة» به معناى آستر و پوشش داخلى و «إِسْتَبْرَقٍ» ابريشم ضخيم است.
 «جَنَى» به معناى چيدن ميوه است و «دانٍ» به معناى نزديك و در دسترس بودن.
 «قاصِراتُ الطَّرْفِ» يا به معناى چشم ندوختن به ديگران است يا اين كه به خاطر جذّابيت و زيبايى كه دارند، همسرانشان حاضر نيستند چشم از آنان بردارند و نگاه به ديگران كنند.
در اين آيات، به كاميابى هاى مادى و طبيعى بهشت اشاره شده است:
1. سكونت در باغ و بستان و كنار چشمه ها. «جَنَّتانِ، أَفْنانٍ، عَيْنانِ»
2. بهره مندى از انواع خوراكى ها و ميوه ها. «كُلِّ فاكِهَةٍ زَوْجانِ»
3. آسايش و آرامش كامل. «مُتَّكِئِينَ»
4. همسرانى پاك و زيبا. «1» «قاصِراتُ الطَّرْفِ»
زنان بهشتى، هم عفيف و پاكدامن هستند، «قاصِراتُ الطَّرْفِ» هم باكره و دست نخورده، لَمْ يَطْمِثْهُنَّ ... و هم لطيف و زيبا. «كَأَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَ الْمَرْجانُ»
پيام ها:
1- خوف امروز، آرامش فرداست. وَ لِمَنْ خافَ ... مُتَّكِئِينَ عَلى  فُرُشٍ ...
2- بهشتيان داراى تمايلات جنسى هستند. «فِيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ»