صفحه ١٦٧

است، در شرايطى كه همه نااميدى ها در صحنه است. امام حسين عليه السلام به حضرت زينب عليهاالسلام مى فرمايند مواظب باشيد شيطان صبرتان را نربايد، با توجه با چنين امامانى، اگر در رهنمودهاى آن ها تدبّر داشته باشيد نه تنها توسط شيطان و نفاق اغفال نمى شويد، بلكه به كمك آن ها جهت نجات جامعه از دست شيطان و نفاق، خيلى زود نتيجه مى گيريد.

جنگاورانى كه تزكيه نكرده اند
چنانچه ملاحظه مى كنيد فاطمه زهرا عليهاالسلام تحليل مى كنند كه چرا جامعه نمى تواند چهره نفاق را بشناسد و اين عدم شناخت به گفته ايشان، جامعه را به جايى مى برد كه نبايد برويد. تعبيرشان اين است:
180- «فَوَسَمْتُم غَيْرَ ابِلِكُم» پس داغ و نشان زديد بر شترى غير شترتان.
181- «وَ اوْرَدْتُموها غَيْرَ شِرْبِكُم» و بر آبى كه سهم شما نبود وارد شديد.
يعنى شما حكومتى را به دست گرفتيدكه نبايد به دست مى گرفتيد. و حقوق مردمى را كه حقشان بود امام معصوم بر آن ها حكومت كند را ضايع كرديد.
اصلًا چطور مى شود كه من حق شما را براى خودم مى خواهم و حاضر نيستم در جاى خود باشم؟ اين يك مسئله اخلاقى و روحى است. چطور شد كه خليفه اول حاضر شد جاى حضرت على عليه السلام را بگيرد؟ مسئله را ريشه دار نگاه كنيد. حضرت مى فرمايند ريشه اش اين بود كه شما نتوانستيد