صفحه ١٦٦

مى گويد: شيطان وقتى وارد شخصيت كسى مى شود، اول نقب مى زند، بعد مى گردد تا دستگيره اى پيدا كند و از طريق آن دستگيره انسان را به طرف خود بكشاند. حالا اگر دستگيره اى پيدا نكرد برمى گردد. يكى از بهترين دستگيره ها براى شيطان در شخصيت ما «كبر» است. حالا به جمله حضرت فاطمه عليهاالسلام توجه كنيد:
177- 174: «وَاطْلَعَ الشَّيطانُ رِأسَهُ مِن مَغْرَزِهِ، هاتِفاً بِكُم، فَالْفاكُم لِدَعوَتِهِ مُستَجيبين، وَ لِلغِرَّةِ فيهِ مُلاحِظين»؛ يعنى شيطان سرخود را از مخفى گاه بيرون آورد و ندايتان در داد، ديد كه پاسخگوى دعوت او هستيد و براى فريب خوردن آماده ايد.
با تامل روى همين قسمت از فرمايش آن حضرت متوجه مى شويم چگونه شيطان و نفاق مى توانند يك جامعه را از دست دلسوزان بگيرند و آن جامعه را بر اساس نيّات خود بچرخانند وقتى ريشه اين قضيه روشن شد ما مى توانيم خود و جامعه را از حيله شيطان و نفاق نجات دهيم. براى فرهنگ شيعه، يأس از نجات اصلًا معنى نمى دهد. چون شيعه امامان معصومى دارد كه هميشه بر سبيل نجات و هدايت بوده اند و هيچ گاه حيله شيطان و نفاق نتوانسته است بر آنها نفوذ كند. شرايط شما هرچه هم كه سخت باشد سخت تر از شرايط امام حسين عليه السلام نمى شود. راوى مى گويد همه لشكرِ ستم دور حضرت را گرفته بود ولى هرچه زمان شهادت حضرت نزديك تر مى شد حضرت اميدوارتر به صحنه مبارزه مى آمد و نشاط و شادابى در چهره حسين به سبقت نشسته بودند. در كتاب «كربلا مبارزه با پوچى ها» عرض شد كه حسين عليه السلام اميدوارترين شخصيت تاريخ