صفحه ٢٦٢

مى گويد: «اگر خدايى بيايد و كارى بكند» و او وصيت مى كند تا زنده هستم، مصاحبه مرا- كه اين جمله در آن بود- چاپ نكنيد. چون هنوز زمانه به اين نكته نرسيده كه بايد به خدايى نزديك شوند كه حاكميت جامعه را در دست گيرد و آن خدا، خداى كليسا نيست، بايد يك خداى ديگرى بيايد و كارى بكند. كه به نظر ما آن خدايى است كه فاطمه زهرا و اهل بيت پيامبر عليهم السلام متذكر آن هستند.
حالا اگر ما از حاكميت حكم خدا در جامعه غفلت كنيم دچار خسران بزرگى خواهيم شد. و لذا نبايد از ارزش انقلاب اسلامى غافل شويم و از آن دست برداريم، و صداى بلند فاطمه زهرا عليهاالسلام را در گستره تاريخ نشنيده انگاريم.

خطر بسته شدن راه هاى آسمان
بعد از رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم طرز تفكرى حاكميت را در دست گرفت كه به خودى خودش، تهديدى در جهت به هدردادن حقايقى بود كه پيامبرخدا صلى الله عليه و آله وسلم براى پديدآوردن آن رنج هاى فراوان كشيده بودند، و در راه عملى كردن آن حقايق و در راه تثبيت آن ها، قربانى هاى فراوان داده شد، و فاطمه عليهاالسلام با خودآگاهى تاريخى مخصوص خود و با آن روح آشناى به عالم قدس، خطر فردايى را مى ديد كه راه هاى آسمانى شدن انسان ها، به بهانه هاى واهى بسته مى شود، و بشر را تماماً زمينى مى كنند. آسمانى كه آخرين دين خدا در پيش روى بشر آخرالزمان گشوده بود بايد تا آخر گشوده مى ماند. و اصلًا دين اسلام براى همين آمده بود، ولى مى رفت كه