صفحه ٢٨٢

308- «الا قَدْ اري انْ قَدْ اخْلَدْتُمْ الَي الْخَفْضِ» مى بينم شما به پستى و تن آسايى رو كرده ايد، «وَ دَكَنْتُمْ الَي الدِّعَة»؛ و به سايه خوش رخت بربسته ايد، «فَعُجْتُم عَنِ الدّين»؛ پس از دين خسته شده ايد.

آن گاه كه اسلام ضعيف مى شود
309- «وَ ابْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ احَقُّ بِالْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ» و كسى را كه سزاوار بر قبض و بسط امور جامعه و حكومت بر مسلمين بود، از زمامدارى دور كرديد. و عملًا با اين كار شرايط نمايش توانايى هاى عظيم اسلام را محدود نموديد، و از اسلامى كه مى تواند قدرت اصلى روى زمين باشد، يك دين لاغر و ضعيف و دست دوم ساختيد و لذا ديگر مسلمانان تعيين كننده معادلات جهانى نخواهند بود.
حضرت خطاب به انصار مى فرمايند: شما حضرت على عليه السلام را از حكومت دور كرديد، هر چند به ظاهر سقيفه سازان، ابوبكر را برسر كار آوردند و على عليه السلام را ناديده انگاشتند، ولى خطاب حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام در اين قضيه به انصار است، چون انصار با راضى شدن به انحرافى كه سقيفه سازان طراحى كردند، زمينه را براى دور كردن حضرت على عليه السلام از حاكميت جهان اسلام، فراهم نمودند. به اين جمله خيلى دقّت كنيد؛ حضرت جريان انحراف از معصوم را بسيار عالى تبيين مى كنند تا جاى هيچ ابهامى و هيچ بهانه اى باقى نماند. مى فرمايند: كافى بود يك اعتراض ساده مى كرديد، فتنه ها خاموش مى شد. به عنوان مثال وقتى در شهر و اداره ما كسى كار خلافى انجام داد و فقط ما يك كلام مى گفتيم آقا چرا اين