204- «وَتَسْتَجيبُونَ لِهِتافِ الشَّيطانِ الْغَوِيِّ» در حذف حاكميت امام معصوم شرايط شما طورى بود كه براى اجابت كردن بانگ شيطانِ گمراه، آماده بوديد.
205- «وَاطفاءِ انوارِ الدّينِ الْجَلي» وگويا براى خاموش نمودن انوار دين روشن خدا روزشمارى مى كرديد.
206- «وَ اهْمالِ سُنَنِ النَّبيِ الصَّفِيّ» و در از بين بردن سنن پيامبر برگزيده خدا انتظار مى كشيديد.
شما هيچ درنگ نكرديد، هنوز قلب ها از غم رحلت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم در تلاطم بود كه رفتيد به سراغ تعيين خليفه و حاكميت را به دست گرفتيد، اگر جامعه را متلاطم نكرده بوديد، مردم جريان غدير را فراموش نمى كردند. نه تنها جريان خلافت را به دست گرفتيد بلكه دائماً جوسازى كرديد و آتش روشن نموديد، و شيطان هم شما را تحريك كرد و لذا نور سنت پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم را خاموش كرديد. گويا اصلًا پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم سخنى در رابطه با رهبرى آينده اسلام به زبان نياورده اند.
افشاى حيله بزرگ
حضرت جمله اى مى فرمايند كه نشان مى دهد به واقع همه بصيرت و هوشيارى را خداوند در قلب ايشان قرار داده، و آن جمله اين است:
207- «اتَشِربُونَ حَسواً فِي ارْتِغاءٍ» به بهانه خوردن كف، شير را زير لب پنهانى مى خوريد.