اى ياران ديروز اسلام، چرا نشسته ايد؟
سپس حضرت روى خود را به طرف انصار كردند و گفتند: اى گروهِ انصار! حواستان كجاست؟ مگر شما مسلمان نيستيد؟ مگر شما براى اسلام مبارزه نكرديد؟ چه شده است كه در موضوع انحراف از اسلام، ساكتيد؟! چرا نشسته ايد تا باطل، حقْ و حقْ باطل جلوه كند؟! شما بايد روى مسئله حق و باطل از خواب بيدار شويد و با اخذ فدك، ملاك خوبى پيدا شده است، بهانه خوبى به دستتان آمده است، پس چرا ساكتيد؟ بهانه مسئله فدك را از دست ندهيد و از اين طريق عليه باطل قيام كنيد.
چرا كه اگر كسى به دنبال دفاع از حق و مقابله با باطل باشد، خداوند در طول زندگى اش شرايطى براى تحقق اين نيّت فراهم مى كند، و حالا هم از طريق غصب فدك، خداوند آن شرايط را فراهم كرده است. حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام به همين نكته اشاره مى فرمايند كه اى گروه انصار شرايط مساعدى است، چرا متوقف شده ايد و از حق دفاع نمى كنيد؟
امام خمينى «رحمةالله عليه» قبل از سال 1342 هم مى دانستند كه شاه، فاسد و فاسق وآمريكايى است، اما بهانه اى براى اين كه جبهه حق و باطل براى مردم به خوبى روشن شود در ميان نبود، لذا با شاه درگير نمى شدند ولى به دنبال فرصت بودند. در سال 41 كه شاه لايحه «انجمن هاى ايالتى و ولايتى» را به مجلس برد، بهانه خوبى به دست آمد تا جبهه ها روشن شود و اين جا بود كه زمينه مبارزه با شاه پيدا شد. در اين لايحه آمده بود كه نمايندگان مجلس به هنگام قسم خوردن به جاى قسم به قرآن، بگويند: «قسم به كتاب مقدسى كه اعتقاد دارم». ظاهراً چيز مهمى به چشم نمى خورد، چرا كه به