صفحه ٧٣

(قُلْ اِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا للهِِ مَثْنَى وَفُرَادَى ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا)؛ «(اى پیامبر ما!) بگو: شما را تنها به یک چیز اندرز مى دهم: دو نفر دو نفر، یا به تنهایى براى خدا قیام کنید، سپس بیندیشید».
طبق این آیه شریفه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز واعظ است و او تنها یک موعظه کرده که تمام موعظه ها در آن خلاصه مى شود و آن قیام براى خداست. البتّه منظور از «قیام» در اینجا ایستادن نیست، بلکه منظور این است که به طور جدّى در مسیر رضاى الهى اقدام کنید، هرچند نشسته باشید، سپس فکر خود را به کار اندازید وبیندیشید. اگر این فکر به کار بیفتد، همه مشکلات حل مى شود، تمام بدبختى هاى بشر این است که هواى نفس، فکر و اندیشه اش را از کار مى اندازد. آیا آدم عاقل از راه حلال و حرام چند هزار میلیارد تومان جمع مى کند؟ اگر این عدد را بر تعداد روزهاى عمر چنین شخصى تقسیم کنیم روزى چند میلیارد تومان باید هزینه کند. آیا هیچ انسانى روزى چند میلیارد هزینه دارد؟ بنابراین، چنین کارى نشانه بى عقلى و بى فکرى است.
اگر معتاد به مواد مخدّر فکر کند که این مادّه خانمانسوز با او وخانواده و فامیلش چه مى کند وچه عاقبتى را براى آنها رقم خواهد زد که جنازه اش را باید در خرابه ها وجوى آب و زباله ها بیابند، هرگز سراغ آن نمى رود.