دین و ایمان فقط و فقط عبادت کردن است، و لذا باید تمام وقت را به عبادت پرداخت و دنبال کسب و کار نرفت و از دسترنج دیگران استفاده کرد!
روزى امام باقر (علیه السلام) را دید که در گرماى هوا از مزرعه به سمت خانه اش مى رود، در حالى که به دو کارگر خود تکیه کرده و عرق از سر و صورتش جارى است. با خود گفت: باید پسر پیامبر را نصیحت کنم! و لذا خطاب به آن حضرت عرض کرد: اى فرزند پیامبر! اى کسى که داراى شخصیّت مهمّى در جامعه هستى! اگر در همین حال از دنیا بروى و پیامبر (صلی الله علیه و آله) را ملاقات کنى چه حالى خواهى داشت؟ حضرت فرمود: اگر در این حال از دنیا بروم، در حال اطاعت و جهاد در راه خدا جان خواهم داد. گفت: چطور؟ فرمود: چون محتاج افرادى مثل تو نیستم!(1)
محمد بن منکدر به خیال خود مى خواست امام باقر (علیه السلام) را نصیحت کند، امّا امام (علیه السلام) او را نصیحت کرد؛ نه یک نصیحت، بلکه چندین نصیحت:
1. کار کردن عار نیست. برخى از جوانان تصوّر مى کنند که زراعت و باغ دارى و کارگرى و مانند آن عیب است. سیره امام باقر (علیه السلام) و دیگر امامان معصوم (علیهم السلام) این تصوّر وخیال را نفى مى کند. شخصى نقل مى کرد که در گذشته وقتى آگهى استخدام مى زدیم
طرحی نو در مسائل اخلاقی ج1
رابطه علم اخلاق با سایر علوم اسلامى