خارج از خانه برود و خودش یا دیگرى عطسه کند، مى گویند: نباید از منزل خارج شود و کارى انجام دهد! درحالى که ما توکّل بر خدا کرده وبه دنبال کارمان مى رویم و هیچ مشکلى به وجود نمى آید.
سوم: شخص فالگیرى، فال افراد را مى گیرد و مطالب بى اساسى را از حال و آینده طرف خبر مى دهد که برخى براساس آن عمل مى کنند، در حالى که هیچ اعتبارى ندارد!
چهارم: برخى از مردم براساس اوضاع ستارگان آسمان سرنوشت افراد را پیش گویى مى کنند. این نوع فال ها و مانند آن هیچ اعتبارى ندارد و به هیچ وجه نباید به آن اعتنا کرد.
به هر حال طبق فرمایش پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) بسیارى از اشخاص ناآگاه، آلوده این خرافه هستند. اسلام دستور مى دهد که هنگام مواجهه با پیش زمینه هاى فال زدن، به آن توجّه نکرده و به کار خود ادامه دهید، چراکه این کار به نوعى دور شدن از حقیقت توحید و یکتاپرستى است. کسى که معتقد به فال است خداوند را هنگام آن حوادث، بى تأثیر، و عطسه و پرنده شوم و ستاره و فالگیر را مؤثر مى داند و انسان موحد یکتاپرست چنین اعتقادى ندارد. به هر حال کسى که فال مى زند و هنگام عطسه کردن از انجام کارش منصرف مى شود از نظر فقهى مرتکب کار حرامى نشده است، امّا این کار گناه، اخلاقى محسوب مى شود.
طرحی نو در مسائل اخلاقی ج1
رابطه علم اخلاق با سایر علوم اسلامى