معارف بوک

طول زندگى، دائماً مردم را متوجّه عظمت على عليه السلام مى كردند. شيعه و سنّى نقل كرده اند كه پس از معرفى على عليه السلام در غدير مردم به دستور پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم شروع كردند به تهنيت گفتن به على عليه السلام و از جمله صحابه كه تهنيت گفت عمربن خطاب بود كه گفت: «هَنيئاً لَكَ يَابْنَ ابي طالِب! اصْبَحْتَ مَوْلايَ وَ مَوْلَي جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِنات» «1»؛ يعنى گوارايت باد اى پسر ابى طالب! مولاى من و مولاى همه زنان و مردان مؤمن گشتى. ولى همه آنچه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم فرمود و آنچه خود انجام دادند را ناديده گرفتند، چون برنامه شان چيزى ديگر بود و انسان محقق بايد از اين زاويه كتاب هاى تاريخ را ورق بزند، كارى كه مرحوم علامه امينى در الغدير انجام داد و بسيارى از دانشمندان با انصاف اهل سنت را به اعجاب و سپاس واداشت. «2»
همه مورخين اهل سنّت قضيه يوم الإنذار را نوشته اند كه پس از نزول آيه 214 سوره شعرا كه فرمود: «انْذِرْ عَشيرَتَكَ الْاقْرَبينَ» يعنى؛ خويشاوندان نزديكت را از خطر كفر بترسان- هنوز پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم دعوت عمومى را شروع نكرده بودند- آشنايان خود را دعوت فرمودند و اعلام كردند من پيامبر خدا هستم و مأمورم كه ابتدا شما را به اسلام دعوت نمايم و اوّل كسى كه از بين شما دعوت مرا بپذيرد، وصى و جانشين من خواهد بود كه از ميان حضّار هيچ كس جز على عليه السلام- در هر چند بار كه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم تكرار فرمودند- جواب مثبت نداد. در آخر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم فرمود: «بعد از من تو