صفحه ١٧٦

كه مى بينيم مفسرين اهل سنت مى گويند شخصى كه در عين ايمان و اقامه نماز در حال ركوع زكات داده، غير از على بن ابيطالب عليه السلام كسى نيست و اين حضرت على عليه السلام بود كه درحال ركوع انگشترش را به شخص فقير زكات داد. حتى فقهاى اهل سنت به استناد همين قضيه، حركات قليل را در نماز جايز مى دانند و مى گويند: «عَلي فِعْلِ عَليّ» معناى كلمه «ولى» در اين جا بر اساس سياق آيه مشخص است، مى فرمايد از همان جهت كه خدا و رسولش «ولى» شما هستند حضرت على عليه السلام هم ولى شماست. خدا و رسول از چه جهت ولى ما هستند؟ آيا به معنى رفاقت و دوستى ولى ما هستند يا از جهت حاكميت بر امور ما؟ از خود آيه روشن است كه بحث حكم و فرمان است. باز به عنوان نمونه مى توان به آيه مباهله اشاره نمود. مباهله حادثه تاريخى خيلى عجيب و جالبى است. خداوند به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله وسلم مى فرمايد: حالا كه مسيحيان نجران حاضر نشدند مسلمان شوند، بگو براى مباهله، زنان و فرزندان و انْفُس خود را بياورند. مى فرمايد: «فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ وَنِسَاءنَا وَنِسَاءكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَة اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ» «1» يعنى؛ حالا كه موضوع پسر خدا نبودن حضرت عيسى عليه السلام روشن شد، پس هركس هنوز زير بار نمى رود بگو بياييد ما فرزندانمان را بياوريم، شما نيز فرزندانتان را بياوريد، ما زنانمان را بياوريم، شما هم