معارف بوک

فقرات مزبور از دعاى «ابوحمزه» ناظر به نكاتى است كه ذكر گرديد:
«اَللّهُمَّ اِنّي اَسْئَلُكَ ايماناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبي وَ يَقيناً» ؛
پروردگارا، ايمان و يقينى كه پيوسته در قلب من حضور داشته باشد و از آن جدا نشود به من عنايت فرما.

برخى آثار ايمان
الف. يقين: وقتى ايمان در دل ثابت گرديد ثمراتى به بار مى‌آورد؛ كه در اينجا امام سجاد(عليه السلام) به دو اثر آن اشاره فرموده است؛ يقين به تقديرات الهى و رضا به قضاى الهى:
«حَتّى اَعْلَمَ اَنَّهُ لَنْ يُصيبَني اِلاّ مَا كَتَبْتَ لي» ؛
خداوندا، به من يقينى عطا كن كه بدانم هيچ چيز به من نمى‌رسد، مگر آنچه كه تو برايم مقدّر ساخته اى.
يقين بالاترين و كاملترين مرحله ايمان است، ايمان خود متوقف بر معرفت است معرفت كامل موجب پيدايش صفت يقين در انسان مى‌شود. كسى به مرحله يقين برسد ديگر برايش فرق ندارد كه در رفاه باشد يا در سختى، در مقابل حوادث زندگى مادى بى تفاوت است چون دلش به جاى ديگرى محكم شده است. مؤمنى كه ايمانش كامل گشته و به مرحله يقين رسيده كار خود را به خدا وامى گذارد و مى‌داند نفعش در چيزى است كه خدا براى او پيش مى‌آورد.
لذا مؤمن خيالش آسوده است كه خدا عهده دار زندگى اوست و خير او در چيزى است كه خدا پيش مى‌آورد، در حديث معراج خداوند مى‌فرمايد: