معارف بوک

ببرند كه به عالم غيب ايمان و به آخرت يقين داشته باشند:
«اَلَّذِينَ يُؤمِنُونَ بِالْغَيْبِ و يُقِيمُوْن الصَّلَوةَ و مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ... و بالاخَرةِ هُمْ يُوْقِنُونَ»(190)
آن كسانى كه به جهان غيب ايمان آرند و نماز بپا دارند و از هر چه روزيشان كرديم انفاق كنند... و آنان خود به عالم آخرت يقين دارند.
براى كسب علم اليقين بايد به ادّله قوى درباره شناخت خدا و عالم غيب تمسك جست؛ همراهى يقين با عمل صالح موانع و تيرگى ها را از مقابل انسان مى‌زدايد و نفس انسان را براى كسب عين اليقين و حق اليقين آماده مى‌سازد.

بهترين نيت و نيكوترين عمل
«و انْتَهِ بِنيَّتى الى احسنِ النّيّات و بِعَمَلى الى احسن الاعْمالِ»
نيّت من را به بهترين نيّت ها و عمل من را به نيكوترين اعمال منتهى كن.
از اينجا استفاده مى‌شود كه نيّت نيز مانند عمل، احسن و غير احسن دارد و كمال و نقص اعمال تابع كمال و نقص نيّات است. نيّت پاك آن است كه غير حق در دل راه نداشته باشد، كه به دست آوردن آن كار بسيار دشوارى است. از ابى عبدالله (ص) نقل شده است كه فرمود:
«النِّيَّةُ اَفْضَلُ مِنَ العَمَلِ. أَلا، وَ اِنَّ النَيَّةَ هِىَ العَملُ»(191) 
نيّت از عمل افضل است، بلكه نيّت تمام حقيقت عمل است.