رسيده ام.» رسول خدا (ص) از گفته او تعجب كرد (خوشش آمد) و فرمود: «هر يقينى را حقيقتى است، حقيقت يقين تو چيست؟ او گفت: «اى رسول خدا (ص)! علامت يقين من اين است كه من را اندوهگين ساخته و شب ها بيدار و روزهاى گرم تشنه ام نگه مى‌دارد و من به دنيا و آنچه در دنيا هست بى رغبت شده ام و گويا عرش پروردگارم را مى‌بينم كه براى رسيدگى به حساب خلق بر پا شده و مردم براى حساب گرد آمده‌اند و من نيز در ميان آنان هستم و اهل بهشت را مى‌بينم كه متنعمند و بر صندلى ها تكيه زده، يكديگر را معرفى مى‌كنند و اهل دوزخ را مى‌بينم كه معذبند و طلب كمك مى‌كنند. و اكنون صداى زبانه هاى آتش در گوشم طنين انداخته است.» رسول خدا (ص) فرمود: «اين جوان بنده اى است كه خدا دلش را به نور ايمان روشن ساخته است... .»(188)
و نيز از امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود:
«مِنْ صِحَّةِ يقينِ الْمَرءِ الْمُسْلِمِ ان لايَرضَى النَاسَ بِسَخَطِ اللّهِ وَ لاَ يَلُومُهُمْ عَلَى ما لم يُؤْتِهِ اللّهُ... .»(189)
از نشانه هاى صحت يقين مسلمان آن است كه به بهاى خشم خدا رضايت مردم را به دست نياورد و آنان را به سبب آنچه خدا به آنان داده است سرزنش نكند... .
از آيات الهى استفاده مى‌شود كه تنها كسانى مى‌توانند از قرآن بهره
بر درگاه دوست
شرح فرازهایى از دعاى مكارم الاخلاق