معارف بوک

(2)

فَكَمْ يَا اِلهي مِنْ كُرْبَةِ قَدْ فَرَّجْتَها وَ هُمُوم قَدْ كَشَفْتَهَا وَعَثْرَة قَدْ اَقَلْتَهَا وَ رَحْمِة قَدْ نَشَرْتَهَا وَ حَلْقَةِ بَلاء قَدْ فَكَكْتَهَا.
خداى من، چه اندوهها را كه برطرف نمودى و چه غمها را كه زايل ساختى و چه لغزشها را كه بخشيدى و چه رحمتها را كه گستردى و چه زنجيرهاى بلا را كه گسستى.

حقيقت دعا در توجه قلبى به خدا
دعا تنها تلفظ برخى كلمات و مراعات آدابى خاص نيست، حقيقت و روح دعا توجه قلبى انسان به خداوند متعال است. شدت و دامنه اين توجه به ميزان محبت و معرفت انسان به خدا بستگى دارد. پيش از دعا و نيز در حال دعا انسان بايد صفات خدا، بويژه آن صفاتى را كه در متن دعا به آنها اشاره شده است و لطف و نعمتهايى را كه خدا به انسان عنايت فرموده، مورد نظر قرار دهد تا بهتر بتواند رابطه خود را با خدا درك نمايد و حضور قلب بيشترى كسب كند.