و در مقابل، به من توفيق بده تا از كسى كه من را راهنمايى مىكند اطاعت كنم و از كسى كه من را به سعادت رهنمون مىسازد پيروى نمايم.
نيكى در مقابل بدى ديگران
اين بخش مربوط به زمانى است كه ظلم در حق ما انجام شده است. در مقابل، ما بايد چه كنيم. آيا از آنان انتقام بگيريم و عمل آنان را با عمل مشابه آن پاسخ گوييم، يا از آنان بگذريم و گناهشان را بر آنان ببخشاييم.
قرآن كريم مىفرمايد:
«وَ لا تَسْتَوِى الْحَسَنَةُ وَ لا السَّيِّئَةُ اِدْفَعْ بِالَّتى هِىَ اَحْسَنُ فَاِذَا الَّذى بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَاَنَّهُ وَلِىٌّ حَميمٌ»(205)
هرگز نيكى و بدى در جهان يكسان نيست. [اى رسول! تو و امتت ]هميشه بدى خلق را به بهترين عمل [كه نيكى است ] پاداش ده، تا همان كس كه گويى با تو در سر دشمن است دوست و خويش تو گردد.
«الّلهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ، و سَدِّدْنى لاَِن اُعارِضَ مَنْ غَشَّنى بالنُّصحِ»
... و خدايا! به من توفيق بده تا نسبت به كسانى كه در صدد نيرنگ زدن به من هستند يك رنگ بوده و خيرخواه آنان باشم.
«وَ اَجزِىَ مَنْ هَجَرَنى بِالْبِرِّ»
و عمل كسانى را كه از من دورى مىجويند با احسان به آنان پاسخ دهم.