صفحه ٣١٠

ظلم و اجحاف و تعدى برآيد. امام (ع) از خدا مى‌خواهد كه ظلم او اثر سوئى در او نگذارد.
«اللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِهِ واجْعَلْ لى يداً عَلى مَنْ ظَلَمَنى»
... و خدايا! قدرتى به من عطا كن كه بتوانم در مقابل ظلم كسانى كه من را آزار مى‌دهند ايستادگى كنم.
«و لِساناً عَلى مَنْ خاصَمَنى»
و زبانى به من عطا كن كه به بدگويى و مخاصمه هاى بدگويان و دشمنان جواب بدهم (جواب مطابق با اخلاق اسلامى)
«و ظَفَراً بِمَنْ عانَدَنى»
و من را كمك كن تا بتوانم تحت تأثير مكر و حيله حيله گران واقع نشوم.
«وَ هَبْ لى مَكْراً عَلى مَنْ كايَدَنى»
و به من توانايى بده تا نيرنگ نيرنگ بازان را باطل سازم.
«و قُدْرَةً عَلى مَنِ اضْطَهَدَنى»
و قدرتى به من عطا كن كه در مقابل كسانى كه مى‌خواهند من را در هم بكوبند مقاوم باشم.
«و تَكذيباً لِمَنْ قصبنى»
و قدرتى به من عطا كن كه بتوانم عيب جوييهاى نارواى ديگران را جواب بدهم.
«و سلامَةً مِمَّنْ تَوَعَّدَنى» 
و من را از تهديدهاى تهديدكنندگان سلامت بدار.
«و وفِّقْنى لِطاعَةِ مَنْ سَدَّدَنى و مُتابَعَةِ مَن اَرْشَدَنى»