معارف بوک

نظر افكندن درك نمى كنند ولى دل ها با حقايقِ ايمان او را در مى يابند. زيرا دلى كه منور به نور ايمان شد متوجه است هر موجودى از كدام وجه آيت حق است و از كدام وجه خلق است و مخلوق. هر موجودى از حيث حقيقت و ذات و وجود، آيت حق است و از حيث تعيّن و تشخّص، خلق است، در اين حال مى يابد كه «كُلُّ شَيْ ءٍ هالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ» «1»
 هرچيزى از جهت جنبه ى خلقى هيچ است هيچ، مگر آن كه آن چيز آينه ى نمايش حق و تنها محل ظهور اسماء الهى است و اين مشاهده ى عظيمى است زيرا حق را در خلق و خلق را در حق يافته، بدون آن كه يكى حجاب ديگرى شود. اين است معنى اين كه قلب ها حق را به حقيقت ايمان مشاهده كنند و در هر منظرى به مشاهده ى وجه الله نايل آيند و آيه ى شريفه را با جان و دل تصديق كنند كه فرمود: «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه» «2»
 به هرجا نظر كنى آن جا وَجه الله است و كثرتى نيست مگر به حسب آينه كه اسماء الهى را نشان مى دهد.

رابطه ى روزه و رؤيت الله 
حضرت على (ع) در باره ايمان به خدا و ارتباط قلبى با حضرت حق مى فرمايند:
 «لاتُدْرِكُهُ الْعُيُونُ بِمُشَاهَدَةِ الْعِيَانِ وَ لَكِنْ تُدْرِكُهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ» «3» چشم ها او را نمى بينند و لكن قلب ها به كمك حقايق ايمانى، او