كه نفسِ خوردن و حرف زدنِ بيش از ضرورت را، يك نحوه همسفره شدن با شيطان بدانيم و برسيم به اين حقيقت كه هر اندازه از شير شيطان فاصله بگيريم، حلواى معرفت و قرب به ما مى دهند. گفت:
گر ز شير ديو، تن را وابُرى در فطام او بسى حلوا خورى
شرطش آن است كه معنى روزه از مباح را بفهميم و بدان عمل كنيم، اين به خودمان بستگى دارد كه مى خواهيم در چه درجه اى از روزه دارى قرار بگيريم؟
روزه از شنيدن سخنان بيهوده
4- امساك گوش از سخنان غيرمعنوى: از ديگر شروط روزه ى واقعى، امساك از گوش دادن است به آنچه ضرورت ندارد، زيرا اين كار مقدمه اى مى شود جهت وزيدن حقايقِ معنوى بر قلب و جان انسان. در قرآن داريم: «وَ إذا رَأيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آياتِنا، فَأعْرِضْ عَنْهُمْ» «1»
اى پيامبر! اگر ملاحظه كردى عده اى به جاى فهم و تدبّر در آيات خدا، خود را مشغول اشكال كردن به آيات خدا كرده اند، از آن ها فاصله بگير. حتى در فهم قرآن هم بايد به دنبال گوهر اصلى آن بود. حيفِ اين دل است كه روزه باشد و در عين آن كه آماده ى انس با حقايق معنوى است، گوش خود را به سخنان بيهوده بسپارد. هدف اين است كه روزه بگيريد تا از نتايج عاليه ى آن برخوردار شويد، اين كه آدم روزه بگيرد تا فقط جهنم نرود، ظلم به روزه و به خودش است. به خودتان توجه كنيد ببينيد در اثر