مبارك خود را بر لوح دل ما بنگارند. امام صاحب قلب اند و هركس به اندازه اى كه در اعمال خود حضور قلب داشت به قلب امام رجوع كرده است زيرا قلب، آينه ى اسم جامع الهى است، كافى است فعّال شود به گفته ى امام خمينى «رضوان الله تعالى عليه» «وقتى قلب الهى شد، همه چيز انسان الهى مى شود» «1»
نتيجه ى نهايى روزه
با توجه به نكاتى كه عرض شد مى خواستم دو نتيجه بگيريم: يكى اين كه از روزه بايد شديداً نگهبانى كرد چون مى توان از آن استفاده هاى فراوان نمود، دوم اين كه اين نگهبانى به كمك نظر امام زمان (عج) ممكن است، به كمك امامى كه در مقام فعليتِ همه ى ابعاد دين هستند، و نظر به چنين مقامى عقايد و اعمال ما را متعادل مى كند و جهت مى دهد. از چنين امامى تقاضاى كمك مى كنيم تا بتوانيم روزه ى خود را حفظ كنيم و به مقام متقين برسيم و با حضور قلب در اعمال، زمينه ى رجوع به امام فراهم مى شود. آن وقت روشن مى شود «روزه دارى كه از همه چيز روزه گرفت، در هر فعل و صفت و ذات، حق را مى يابد».
موحد يعنى كسى كه توانسته است به درجه اى برسد كه «كثرت را در وحدت و وحدت را در كثرت» بنگرد زيرا توحيد مشاهده ى جمع است در عين تفصيل، و مشاهده تفصيل است در عين جمع، كه همان تميز حق است از خلق و فانى نمودن خلق است در حق و همه ى عالم را در حيطه ى