را مختل مى كند، به اين صورت حساسيت هاى معنوىِ انسان ظهور مى كند و انسان وارد يك ميدان ديگر مى شود. و اين همان تقوا است و اگر اين حساسيت را حفظ كند قلب به مقام رؤيت نايل مى شود.
عبور از وَهم
يكى از حساسيت هايى كه از طريق روزه در آدم ايجاد مى شود سخن نگفتنِ «مَا لا يَعْنِيه» است يعنى حرفى كه به درد نمى خورد نمى زند. اين يك قاعده است كه اگر انتخاب كرديم كه سخن بى جا نگوئيم خدا سخن گفتن با قلب ما را شروع مى كند. رسول خدا (ص) مى فرمايند: «مِنْ حُسْنِ إِسْلَامِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مَا لَا يَعْنِيه» «1» از نيكويى اسلام انسان آن است كه چيزهاى بى جا و بى فايده را رها كند.
با آزادكردن روح از پرحرفى، آرام آرام انسان چيزهايى را درك مى كند كه قبلًا چنين دركى را نداشت. به ما توصيه مى شود كه به جاى سخن گفتن گوش دل را به ميان آوريد تا اسرار الهى را بشنويد. گفت:
گوش دل را يك نفس اين سو بدار تا بگويم با تو از اسرار يار
وقتى جان با اسرار الهى آشنا شد به خوبى مى فهمد چه چيزى واقعى است و چه چيزى وَهمى است و اگر توانستيم در اين دنيا از وَهم آزاد شويم سير ما در برزخ و قيامت به سوى حقيقت، خيلى سريع خواهد شد.
مرحوم آقاى نخودكى به قبرستان رفته بودند و صداى شخصى را كه در دنيا خيار فروش بوده و حالا سالهاست مرده، شنيده بود كه در قبر دارد