صفحه ١٨١

زمانى با چندين برابر ظرفيت 
با اين نيت كه خداوند اراده كرده است تا با دستورات ماه مبارك رمضان ما را از دست نفس امّاره برهاند به آن دستورات رجوع فرمائيد تا نفس امّاره نتواند خود را به جاى ما بنشاند. وقتى در چنين فضايى قرار گرفتيم آن مى شود كه رسول خدا (ص) در وصف آن فرمودند: «انْفَاسُكُمْ فِيْهِ تَسْبيح» شرايطى فراهم مى شود كه نَفَس كشيدن هايتان حكم تسبيح حضرت پروردگار را پيدا مى كند. زيرا وقتى انگيزه ى انسان متعالى شد صِرف بودن او در آن انگيزه، او را در حالتى روحانى قرار مى دهد. اگر وارد ماه رمضان شديم و در عين روزه دارى متوجه مقام و عظمت آن ماه گشتيم و حريم آن را رعايت كرديم، عادى ترين حركاتِ ما كه نفس كشيدن باشد تسبيح الهى خواهد بود. مثل وقتى كه در مسجد الحرام وارد مى شويد كه اولًا: بايد مُحرم باشيد و محرمات آن مقام را رعايت كنيد. ثانياً: متوجه باشيد در سرزمين حرم الهى هستيد. در ماه رمضان به ما دستور داده اند اين نكته را هر روز و هر شب چند بار تكرار كنيد كه اين ماه كه ما در آن قرار داريم ماهى است كه روزه بر آن واجب شده، تا روزمره گى ها ما را فرا نگيرند. مى فرمايند بگو:  «وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِي فَرَضْتَ صِيَامَهُ عَلَيَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ وَ جَعَلْتَ فِيهِ لَيْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْرا مِنْ أَلْفِ شَهْر»
با متذكر شدن به چنين موقعيتى كه در آن هستيد «انْفَاسُكُمْ فِيْهِ تَسْبيح» نفس كشيدن هايتان در افق ديگرى قرار دارد و «نَوْمُكُمْ فِيْهِ عِبَادَة»