صفحه ١٨٢

خوابيدن هايتان در اين ماه عبادت است. ملاحظه كنيد وقتى انسان در فضاى آزاد از حاكميت نفس امّاره قرار گرفت چگونه ساده ترين كارهايش نتيجه بخش خواهد بود چه رسد به كارهايى كه با اراده ى خود انجام مى دهد. و «عَمَلُكُمْ فِيهِ مَقْبُول» و عمل هايتان كه جهت رضايت الهى انجام مى دهيد مورد قبول حضرت حق قرار مى گيرد. زيرا حجاب هاى بين عبد و رب بسيار رقيق شده و انسان ها امكان نظر به حق را در اعمال خود پيدا كرده اند. خداوند در اين ماه به نحو خاصى حجاب هاى بين خود و بنده اش را برطرف مى كند تا راهى را كه بندگان مى طلبند تا بين خودشان و مولايشان گشوده شود، باز شود و براى يك بار هم كه شده مزه و معنى ارتباط با خداوند را تجربه كنند. رسول خدا (ص) مى فرمايند: «وَ مَنْ أَدَّى فِيهِ فَرْضاً كَانَ لَهُ ثَوَابُ مَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ» اگر كسى يك واجب در اين ماه انجام بدهد مثل آن است كه هفتاد واجب در ماه هاى ديگر انجام دهد. «وَ مَنْ تَلَا فيهِ آيَةً مِنَ الْقُرْآنِ كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ في غَيْرِهِ مِنَ الشُّهُورِ» و اگر كسى يك آيه در اين ماه تلاوت كند مثل اين است كه در ماه هاى ديگر قرآن را ختم كرده است. ملاحظه فرمائيد ظرفيت زمان در اين ماه چقدر زياد است، زيرا خداوند اراده كرده است رابطه ى بنده با پروردگارش به كامل ترين شكل هموار شود تا بندگان راه قرب به سوى خدا را پيدا كنند. پس از آن كه راه پيدا شد، در ساير عبادات و در زمان هاى ديگر جهت گيرى ها مشخص است و انسان سرگردان نيست، زيرا قلب مى شناسد به كدام سمت جهت گيرى كند.