معارف بوک

علم خدا دانستن و تصديق اين آيه شريفه كه فرمود: «وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ الّا يَعْلَمُها» «1»
 هيچ برگى فرو نمى افتد مگر اين كه خداوند به آن علم دارد و در حيطه ى اختيار او است. اگر فعلى در عالم واقع شود و اگر صفتى ظهور كند همه و همه آينه ى نمايش انوار و اسماء الهى هستند. انبياء (ص) مى خواهند از طريق عبادات الهى ما را موحد كنند تا جز حق را نبينيم. خدا هم در بسيارى امور نشان مان مى دهد كه ببينيم همه ى كارها به دست اوست. ملاحظه كرده ايد چگونه به همه ى افراد اميد داشتيم و كارمان حل نشد و بر خلاف همه ى كسانى كه به آن ها اميدوار بوديم، خداوند مسأله ى ما را حل كرد، پس او را بايد ديد. حيف كه باز يادمان مى رود و از زيباترين عقيده كه همان توحيد است و قرآن براى آن نازل شده، محروم مى شويم. اگر شيطان همين توحيد را از ما بگيرد همه چيز را از ما گرفته است و با بسته شدن شيطان در ماه رمضان إن شاءالله به مرور با روزه به جايى مى رسيم كه همه چيز را از خدا مى دانيم، يا به عبارت ديگر در ضيافت الهى به جايى مى رسيم كه خدا خود را به ما مى دهد.
اين روايت را در ماه رمضان فراموش نفرمائيد و اميدوارانه كار را دنبال كنيد كه حضرت حق فرمود: «براى هر نيكى ده برابر تا هفتصد برابرِ آن پاداش است مگر روزه، كه آن براى من است و من پاداش آن هستم.» «2» به وعده ى الهى اميد داشته باشيد و معنى ضيافت الهى هم به همين معنى است.