حضرت مى فرمايند: اين دين و اين فرهنگِ توحيدى و اخلاص را پيامبراكرم صلى الله عليه و آله وسلم با كسانى به صحنه آورد كه روسفيدان شكم تهى بودند، يعنى مسلمانان نورانى كه شكم پُر و عشرت زده و عياش نبودند. يعنى هيچ وقت دين از طريق مرفّهين روى كار نمى آيد. به تعبير امام خمينى «رحمةالله عليه»: «مبارزه، با رفاه طلبى سازگار نيست». «تنها آن هايى تا آخر خط با ما هستند كه درد فقر و محروميت را چشيده باشند».
حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام خصوصيات سينه چاكان دين و پايه گذاران دين را تبيين مى كنند: روسفيدانى متدين و متعبد، كسانى كه شكم چران نيستند، اهل شهرت و شهوت نيستند. اصلًا خدا به كسانى كه اهل هوس و شهوت اند توفيق ايجاد نظام توحيدى و اسلامى را نمى دهد. اين موضوع براى شما عبرت هم باشد كه اگر مى خواهيد در احياء دين به معناى واقعى نقش داشته باشيد بايد نگهبان شكم و شهوت تان باشيد. انسانى كه عبوديت را از دست داد غير ممكن است بتواند كار حسابى بكند، كارهايش براى جامعه بيش از آن كه خدمت باشد، ضرر است، چون خداوند هرگز به او توفيق خدمت نخواهد داد.
حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام در اين خطبه قواعدى را به بشر ارائه مى دهند كه بشر مى تواند تا قيام قيامت از آن استفاده كند. ابن ابى الحديد معتزلى مى گويد: وقتى با پسر زيدبن على ابن الحسين- نوه امام سجاد عليه السلام- روبه رو شدم پرسيدم شما راجع به اين خطبه چه مى دانيد؟ او در جواب گفت: كه اين خطبه در بين ما اهل البيت دست به دست مى گردد. يعنى خطبه حضرت بين خانواده پيامبر به عنوان يك كتاب فكرى و فرهنگى بوده و بر