صفحه ٤٠٦

آرى؛ من و شما مى توانيم به كمك جهت كلّى كه امام معصوم عليه السلام در فهم قرآن روشن مى كند، با قرآن به نحو صحيح تماس بگيريم، يا به كمك آيات و روايات ائمه معصومين عليهم السلام نظام سياسى جامعه را در زمان غيبت، به كمك كارشناس فهم آيات و روايات، يعنى ولى فقيه، اداره كنيم. ولى فقيه هم هيچ وقت ادعا ندارد كه خودش به خودى خود چنين توانى را دارد، و جهان اسلام و به تبع آن، جهان بشرى هرچه ضربه خورد، در غفلت از اين موضوع نهفته بود، و لذا شما ملاحظه مى كنيد كه تمام بشريت در تمام قاره ها، در سرگردانى به سر مى برند، چون آن ها در حاكميت اجتماعى از كسى كه قلبش در ارتباط با عالم غيب و ملائكه است محروم شده اند. كسى را از صدر جامعه خارج كردند كه به تعبير حضرت زهرا عليهاالسلام: «وَ الطِبين بِأُمُورِ الدُّنْيا وَ الدّين»؛ به امور دين و دنيا آگاه بود. و مى فرمايد: حذف چنين كسى «أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ» همان زيانِ بسيار روشن است، همانى كه امروز هم بشريت به آن گرفتار است. مى فرمايد: «وَ مَا الَّذي نَقَمُوا مِنْ أَبِي الْحَسَنِ؟»؛ يعنى چه باعث شد كه از على عليه السلام روى برگردانيد و بر او عيب بگيريد. «نَقِمُوا مِنْهُ وَ اللهِ نَكيرَ سَيْفِه»؛ از او عيب گرفتند، ولى به خدا سوگند عيب او اين بود كه شمشير او در مقابله با باطل، آشنا و غريبه نمى شناخت و رعايت رئيس قبيله و غير آن را نمى كرد.