مبارزه داريد و اسلام از طريق شما نيرو و قدرت گرفته است، شما كسانى بوديد كه «وَ خَضَعَتْ نُعْرَةُ الشِّرْكِ»؛ نعره شرك را فرو نشانديد و خاموش كرديد «الا قَدْ اري انْ قَدْ اخْلَدْتُمْ الَي الْخَفْضِ»؛ امّا بهوش باشيد كه حالا مى بينيم كه سست شده ايد و به رفاه و تن آسايى دل بسته ايد «وَ ابْعَدْتُمْ مَنْ هُوَ احَقُّ بِالْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ»؛ و آن كس را كه سزاوار قبض و بسط امور مردم بود از زمامدارى دور كرديد.
اى مبارزان ديروز! شمايى كه اهل جنگ و جبهه و تلاش براى حفظ اسلام بوديد، چه كسى براى اصلاح امور مردم شايسته بود. مسلّم تمام مردم حرف حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را تصديق مى كردند كه جامعه پس از رحلت رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم نياز به على عليه السلام دارد. مورّخان اهل سنّت مى گويند: «عامه مهاجران و تمامى انصار هيچ ترديدى نداشته اند كه پس از رحلت پيامبرخدا صلى الله عليه و آله وسلم، على عليه السلام صاحب امر خواهد بود»؛ «1» لذا حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام در ادامه مى فرمايد: «وَ خَلَوْتُمْ بِالدَّعَةِ»؛ و با راحتى و رفاه خلوت كرديد و گرفتار خوش گذرانى هاى دنيا شديد و لذا دفاع از حق