ياد خدا چنين و چنان است لذّتى دارد كه هيچ لذّت مادى با آن برابرى نمى‌كند، انسان مى‌تواند داراى حياتى باشد كه با حيات حيوانى قابل قياس نيست، گوهر انسانى چيزى غير از خوردن و خوابيدن و شهوت است، اينها در مقابل آن لذّت روحانى و حيات والا همچون اسباب بازى مى‌ماند كه كودك خود را با آن سرگرم مى‌كند... كسى كه دور از اين مطالب است نمى‌تواند آنها را درك كند حتى گاهى به نظرش مسخره مى‌آيد!
از آنجا كه خدا ما را هدايت فرموده و مى‌دانيم كه اين مطالب واقعيت دارد نبايد بى تفاوت از كنار آنها بگذريم. بايد بدانيم كه ائمه اطهار(عليهم السلام) و بزرگان دين اين مطالب را از آنرو براى ما گفته‌اند كه دل ما به آنها متوجه گردد و دنبال به دست آوردن آنها برويم. بدانيم كه چنين چيزهايى نيز وجود دارد و تصور نكنيم كه لذّات در همين ماديات و خوردن و خوابيدن خلاصه مى‌شود. اينها از آثار حيوانيت انسان است، نه از لوازم انسانيت و كمال او. اينها كمال انسانيت انسان نيست. كمال انسانى او بسى بالاتر از لذتهاى حيوانى است. اميد است ما كه ادعا مى‌كنيم كه از خدا، اسلام، پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمه(عليهما السلام) پيروى مى‌كنيم از چنين زندگيها و لذات معنوى برخوردار شويم.
اَللّهُمَ اشْغَلْنا بِذِكْرِكَ وَاَعِذْنا مِنْ سَخَطِكَ وَاَجِرْنا مِنْ عَذابِكَ وَاْرزُقْنا مِنْ مَواهِبِكَ وَاَنْعِمْ عَلَيْنا مِنْ فَضْلِكَ.
خدايا، ما را مشغول دار بذكرت و پناه ده از خشمت و امان ده از عذابت و روزى كن از بخششهايت و انعام فرما به فضلت.
آمين يا ربّ العالمين.