كه روابط خود با همسرشان را در شرايط انس نگه دارند. چون اين انس از طرف خدا آمده است، شور بندگى مى آورد. و حالا آن جمله را هم از رسول خدا (صلى اللّه عليه وآله) داشته باشيد كه مى فرمايند: «انّ الرّجل اذا نظر الى امراته و نظرت اليه نظر اللَّه تعالى اليهما نظر الرّحمة» «1» چون مردى به زنش و زنش به او از روى مهر بنگرند، خداوند بزرگ آن دو را با ديده ى رحمت بنگرد. به نظرم اين توصيه مى خواهد همان مودت و محبت خدادادى را نگه دارد؛ يعنى هر دو بايد تلاش كنند كه انس اوليه باقى بماند. البته اشكال ندارد نحوه «محبت ورزيدن به همسر» به مرور زمان تغيير كند و پخته تر شود، ولى بايد همواره باقى بماند.
محبت اوليه
نگه داشتن محبت و مودّت اوليه به معناى «وفادارى نسبت به همديگر» و رعايت كردن همديگر است در هر آنچه براى ديگرى اهميت دارد و خداوند هم آن را نفى نكرده است. شايد زن و مرد بعد از مدتى تصورشان اين باشد كه بايد محبت اوليه به همان حالت تا آخر بماند، لازم نيست آن حالت به همان شكل اوليه باقى بماند، آن حالت اوليه، مربوط به دوره ى جوانى آدم است؛ در جوانى، قوه خيال غلبه دارد، و جنبه ى عاطفى خيال در صحنه است و اگر همين جنبه هم تا آخر بماند خيلى خوب است، ولى اگر هم نماند، نبايد تصوربشود كه آن محبت از بين رفته است، بايد متوجه بود به اقتضاى شرايطِ سنى شكل آن به مرور عوض مى شود، بدون آن كه