مرد و زن داراى حقيقتى واحد
قرآن مى فرمايد: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاء»؛ «1»
اى مردم، تقواى پروردگارى را پيشه كنيد كه شما را از نَفْس واحد خلق كرد و از همان نَفْس واحد، زوجش را- نه زنش را- آفريد و سپس از آن دو، زنان و مردان زيادى را گسترانيد. چنانچه ملاحظه مى فرمائيد طبق آيه فوق يك نَفْس است كه زن و مرد از آن خلق شده اند. پس زن و مرد از يك مقام و يك حقيقت هستند. هر كدام را از همان پاره اى كه همسرش را آفريده، آفريده است. پس وقتى كه نفس واحدى در كار است مسلم برترى يكى بر ديگرى در كار نيست. و امام معصوم (عليه السلام) به اين نكته كاملًا واقف هستند و بايد ما اين حرف ها را از گوش مان بيرون كنيم كه در اسلام زن و مرد از نظر ارزش درجه اى متفاوت دارند. اين ها حرف هاى اسلام و مسلمين واقعى نيست. حضرت امام خمينى «رحمةاللّه عليه» در وصيت نامه الهى سياسى خود مى فرمايند:
«ما مفتخريم كه بانوان ما و زنان پير و جوان و خرد و كلان، در صحنه هاى فرهنگى و اقتصادى و نظامى حاضر، و همدوش مردان يا بهتر از آنان در راه تعالى اسلام و مقاصد قرآن كريم فعاليت دارند. و آنان كه توان جنگ دارند در آموزش نظامى كه براى دفاع از اسلام و كشور اسلامى از واجبات مهم است شركت و از محروميت هايى كه توطئه ى دشمنان و ناآشنايى دوستان از احكام اسلام و قرآن بر آن ها