بندگى تبديل گردد و مسلم اگر آفت «اراده آزاد از بندگى» روشن شود، گزينه «اراده مقيد به بندگى» انتخاب خواهد شد ودر آن حال، همه در خدمت همديگر قرار مى گيرند، و همسران جوان نمى پرسند چرا نبايد بدون اجازه شوهر از خانه خارج شد.
خانواده آرمانى اسلامى با «عقلانيت»، «معنويت» و «عدالت» خود را به حكم خدا مجهز و حيات خود را ادامه مى دهد و در عين حاكميت عواطف، هرگز در آن محيط؛ سه موضوع فوق مورد غفلت قرار نمى گيرد، زيرا هرگز نبايد عاطفه، تنها حاكمِ روابط اعضاء خانواده قرار گيرد.
خانواده اى كه در فضاى دينى خود به «حق النّاس» توجه داشت، انسان عادلى مى پروراند كه جامعه سخت به او نياز دارد و مسلّم بزرگترين حامى حق النّاس، حق اللّه است، چرا كه راه تقرب به خدا از راه رعايت حقوق مردم ممكن است، زيرا «الْخَلْقُ عَيالُ اللّه» مردم عيال خداوندند.
در راستاى بازگشت به خانواده توحيدى لازم است موارد زير بازنگرى شود:
1- غفلت از كرامت زن و گسست خانواده
گوهر يكتاى زن و مرد: زن در آفرينش از همان گوهرى آفريده شد كه مرد آفريده شده و هر دو در جوهر و ماهيت، يكسان و يگانه اند و در همين راستا قرآن مى فرمايد: «يَا ايُّهَاالنَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ