معارف بوک

مى كردند: «وَ الْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اجلالَ حُرْمَتِهِ» «1» خدايا! شناخت برترى و حرمت اين ماه را به قلب ما الهام كن.
ماه رمضان دو خصوصيت دارد: يكى اين كه خداوند اين ماه را به خودش اختصاص داده و يكى هم اين كه شما با روزه وارد آن مى شويد، آن هم با روزه ى ماه رمضان كه روزه ى فريضه است و نه روزه ى مستحب، زيرا روزه هاى فريضه بيشتر از روزه هاى مستحب مورد نظر خداوند است، در واقع روزه هاى مستحبى مقدمه مى شود تا روزه هاى فريضه به طور كامل واقع شوند.
در جلسه قبل عرض شد آن قدر ماه رمضان محترم است كه هيچ انسان مكلّفى حق ندارد بدون روزه وارد آن شود، مثل سرزمين مقدس حَرَم الهى كه شرط واردشدن در آن، مُحْرِم شدن است. اين جا هم شرط واردشدن به زمان مقدس رمضان، روزه دار بودن و وارد محرّمات خاص الهى شدن است، همچنان كه مُحْرِم در حرم امن خدا نبايد به شهوات نزديك شود و يا عطر مصرف كند و يا لباس دوخته بپوشد و كلاه بر سر بنهد و يا جدال كند، زيرا براى رسيدن به مواهب عظيم حجّ بيت الله بايد اميالى كه نفس امّاره طالب آن هاست زير پا گذاشته شود، در ماه رمضان هم شرط رسيدن به لقاى الهى، رعايت محرّمات خاصى است كه خداوند آن ها را براى روزه دار ممنوع نموده است.
رسول خدا (ص) در ادامه فرمودند: «وَ هُوَ شَهْرٌ دُعيتُمْ فيهِ الي ضيافَتِ الله» و آن ماهى است كه خداوند شما را به ميهمانى خود دعوت كرده