مى فرمايد: خداوند آنچنان است كه كارى او را از كارى بازنمى دارد، يعنى در او غفلت راه ندارد. انسان هاى الهى به اين حالت نزديك مى شوند و روزه، ورود به چنين حالتى است، چون عبادتى است كه در آن جايى براى توجه به غير نمى ماند.
وقتى فهميديم شيطان تقويت نمى شود مگر به واسطه ى شهوات، متوجه مى شويم كه گرسنگى چگونه شهوات را كه ابزار شيطان است مى شكند. و وقتى شهوت رفت، ما مى مانيم و خدا، بدون مزاحمت وسوسه هاى شيطانى. در همين رابطه حضرت پيامبر (ص) فرمودند: مجارى ورود شيطان را با گرسنگى تنگ كنيد و گرسنگى يك مصداق جامع دارد كه روزه ى ماه مبارك رمضان است.
هركس متوجه توحيد و يگانگى خدا باشد مايل است بين او و خدا هيچ خيال و غبارِ مَنيتى در ميان نباشد زيرا هيچ آرامشى به اندازه ى اين آرامش كه آدم با خدا باشد و فقط خدا در منظرش باشد نيست و اين حالت هرچند راحت به دست نمى آيد ولى با روزه ى ماه رمضان امكان حصول آن فراهم مى شود زيرا از آن جهت كه روزه، قدرت تنگ كردن حضور و فعاليت شيطان را در فكر و خيال ما دارد، پيامبر خدا (ص) مى خواهند ما را متوجه اين مسأله بنمايند تا تلاش كنيم از طريق روزه ى ماه رمضان، زندگى بدون وسوسه هاى شيطان را تمرين كنيم، وقتى وسوسه هاى شيطان در ميدان قلب ها حاكم نبود، آرام آرام صداى الهام ملائكه به گوش خواهد رسيد.