صفحه ١٥٥

روزه دارى، شرايط زندگى معنوى را فراهم آورده است، اين هنر ما است كه بتوانيم از آن شرايط استفاده ى كامل بكنيم.
با توجه به نكات فوق عرض مى شود در اين ماه، شرايطِ احساس حضور حق را مى توان پايه گذارى كرد، در همين راستا بزرگان توصيه مى كنند اگر مى توانيد مشغوليات دنيايى و كسب و كارتان را در اين ماه سبك كنيد و در شب هاى اين ماه با خود تنها باشيد و در جلساتى كه شرايط و حالت روحانى ماه رمضان را از شما مى گيرد، شركت نكنيد وگرنه قلبتان از دستتان مى رود و ماه مبارك رمضان هم تمام مى شود و هيچ چيز دريافت نكرده ايد.
ضرر و خسران زيادى است اگر خود را در اين ماه طورى مشغول كنيم كه حال تفكر كردن در ما از بين برود و در نتيجه از سير روحانى به سوى حقايق عالَم غيب محروم شويم. بايد طورى برنامه ريزى كرد كه فرصتى براى تفكر باقى بماند. آن احساس حضور حق كه در ماه رمضان إن شاءالله براى قلبتان پيش مى آيد، حالت حقيقى ايمانى است كه هر انسانى به دنبال آن است. پس اطعام كردن مؤمنين و امثال آن در ماه رمضان، فرع است و مقصد و هدف اصلى شما در ماه رمضان نيست. اگر احساس حضور حق را براى خود حل كرديد، بقيه فرع ها هم با ارزش و با بركت مى شوند.
اگر خواستيد قلب شما در حالت احساس حضور حق قرار گيرد، دستورالعمل جامعِ حضرت آيت الله بهجت «رضوان الله تعالى عليه» كاملًا كارساز است. از ايشان مى پرسند: كه چه كار كنيم كه حالات اولياء را به دست آوريم، با ملائكه همنشين شويم، شهود داشته باشيم، بهشت را در همين دنيا ببينيم