صفحه ١٣٧

بندگان جهت قرب به خالق شان به نيكى ها متوسل مى شوند تو با عقل به سوى خالقت نزديكى بجوى تا از آن ها سبقت گيرى. رسول خدا (ص)، در اين روايت اميرالمؤمنين (ع) را به تعقل و تفكر نسبت به حضرت خالق دعوت مى كنند تا سير از كثرت به وحدت ملكه ى ايشان شود.
اگر ملاحظه مى كنيد شيعه در تفكر و تعقلِ در دين نسبت به ساير مسلمانان پيش تاز است و رشد بيشترى كرده به جهت روشى است كه امام شيعيان (ع) پيشه كرده اند و شيعه ى اميرالمؤمنين (ع) نسبت به موضوعات دين، عقل و قلب خود را به كار مى گيرد و كثرت عبادات در شيعه اصل نيست، بلكه اصل آن است كه با فعّال نگه داشتنِ عقل و قلب، خدا عبادت شود. «1» پيامبرخدا (ص) مى فرمايند:  «ما قَسَمَ اللهُ لِلْعِبادِ شَيْئاً افْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ، فَنَوْمُ الْعاقِلِ افْضَلُ مِنْ سَهْرِ الْجاهِل ...» «2» خداوند هيچ چيز را بين بندگان خود برتر از عقل تقسيم نكرد، پس خوابِ عاقل از بيدارى جاهل افضل است. هر چند مؤمنى كه عقلى رشديافته و دل پاك دارد، با هر عبادتى، بسيار رشد مى كند. ولى نبايد ظاهر و قالب عبادات براى ما محور گردد. اميرالمؤمنين (ع) با عقل و دل اميرالمؤمنينى هر شب هزار ركعت نماز مى خواندند ولى توصيه ى پيامبر (ص) اين است كه اى على! اگر با آن عقل قدسى، يك نماز بخوانى، برابر هزار ركعت نتيجه مى گيرى، حال اگر هزار ركعت بخواند ببين چقدر نتيجه به دست مى آورد.