مناجات با خدا بگذراند چه محبّتى نسبت به خدا دارد؟ آيا مى‌توان گفت كه تمام حبّ و بغضهاى ما، جهاد، انفاق و ساير كارهاى ديگر ما براى خداست ولى او را دوست نداشته باشيم؟ هرگز، اگر اعمال ما براى خداست ممكن نيست كه او را نخواسته باشيم و كارى را مطلوبتر از نماز بدانيم. اولياى خدا منتظر بودند تا چند دقيقه فرصتى بدست آورند و در گوشه اى با خدا راز و نياز كنند؛ وقتى كارهاى اجتماعى و وظايف آنان انجام مى‌گرفت كنج خلوتى مى‌جستند تا با محبوب خود به نجوا بپردازند. آنان لبيك الهى را به درخواستها و مناجات خود مى‌شنوند و همين نيرويى مضاعف در آنان ايجاد مى‌كند و علاقه آنان را دو چندان مى‌سازد.
اِلهي كَمْ تَتَحَبَّبَ اِلَيْنا بِالنَّعَمِ وَ اَنْتَ عَنّا غَنِىٌّ وَ نَتَبَغَضُّ اِلَيْكَ بِالْمَعاصِىَ وِ اِنّا اِلَيْكَ مُحْتاجونَ!
بر درگاه دوست
شرح فرازهایى از دعاى افتتاح