و مادران را كه على القاعده نبايد گرفتار مسائلى چون مصرف زدگى و تجمل گرايى باشند، به زيور اين خصائل بيارايند!
اشكال اين جاست كه ما بر خلاف فرهنگ اصيل ملى و دينى خود، در مسائل فرهنگى از ديگران خط مى گيريم و به جاى الگو قراردادن بزرگانِ دين و ادب و فرهنگِ خود كه بيش از هرچيز در عرصه ى تربيت فرزند و همدلى با شوهر خويش و حفظ امنيت و آرامش روانى خانوادگى تلاش مى كردند، ارزش ها را به نوعى، با توانايى اقتصادى برابر مى گيريم و به جاى تقديس زنانى كه توانسته اند با نهايت كرامت و بزرگوارى، فرزندان خوبى پرورش بدهند و با زمينه سازى براى حفظ ثبات و آرامش خانواده، خطيرترين وظيفه اجتماعى را به سرانجام برسانند، فعلًا دنبال آن هستيم كه بر تعداد زنان كاميون دار و بكسور و قهرمانان كاراته و كشتى و فوتبال بيفزاييم و كمترين توجهى به نيازهاى فطرى زنان و مردان نداشته باشيم تا اگر 30 سال بعد به همان جايى رسيديم كه غرب امروز رسيده، طبق معمول گناه را به گردن داور بيندازيم!».
«والسلام عليكم و رحمةاللّه و بركاته»