صفحه ١٠٧

رَحِم و آشنايان خود وصل شود، خداوند او را در روزى كه ملاقاتش مى كند، به رحمت خودش متصل مى گرداند و هركس در اين ماه با ارحامش قطع رابطه كند، خداوند رحمت خود را در قيامت از او قطع مى كند.
با توجه به اين كه اين دستور را دوباره تكرار مى كنند معلوم است رمزى در آن است و كمال خاصى در اين كار در ماه رمضان نهفته است. به طورى كه حضرت مى فرمايند: ارتباط با ارحام در اين ماه موجب ظهور رحمت حضرت پروردگار در ابديت انسان مى شود، معلوم است كه يك عنايت خاصى به صله ى رَحِم در اين ماه دارند و اين كار كمالات خاصى را در پى دارد. ما وقتى جايگاه پربركت صله ى رحم را مى فهميم كه آثار شوم قطع رحم را متوجه باشيم، طبق دستور الهى ما حتى با محارم گناهكار خود بايد طورى برخورد كنيم كه منجر به قطع رحم نشود. شما در نظر بگيريد؛ وقتى فرزند يكى از خلفا به امام مى گويد: پدرم به اميرالمؤمنين على (ع) توهين كرده است، حكمش چيست؟ حضرت مى فرمايند: حكمش قتل است. مى گويد: اجازه مى دهيد او را به قتل برسانم؟ مى فرمايند: تو، نه! چون عمرت كوتاه مى شود. اتفاقاً پدرش را كشت و بعد از يك سال هم خودش كشته شد. ملاحظه كنيد امام معصوم مى فرمايند: حكم اين ملعون قتل است، با اين همه وقتى پسرش حكم خدا را اجراكرد و ثواب آن را برد از آثار وضعى مقابله با رَحِمِ خود در امان نماند. پيامبر خدا (ص) مى خواهند ما از محروميتى كه با قطع رَحِم پيش مى آيد، نجات پيدا كنيم. همان طور كه اگر كسى در اين ماه صله رَحِم بكند، خداوند روز