صفحه ٩١

كرده ايد با خداوند ارتباط برقرار كنيد و اين فلسفه ى عبادت در زمان ها و مكان هاى مقدس است. زيرا در زمان ها و مكان هاى مقدس شرايط ارتباط با خداوند بهتر فراهم است و لذا روح انسان راحت تر مى تواند با حضرت پروردگار ارتباط پيدا كند و عملًا در آن شرايط راهى به سوى حق براى عبد باز مى شود و چون راه باز شد، انسان در ساير شرايط هم مى تواند از طريق راهى كه به دست آورده با خداوند ارتباط برقرار كند و اگر از طريق راه گشوده شده، ارتباط با خداوند را ادامه داد، ديگر نه تنها براى ارتباط با خداوند به زحمت نخواهد بود بلكه همواره راه هاى بهترى برايش گشوده مى شود و در برزخ و قيامت مشكلى جهت رجوعِ إلى الله ندارد.
آنگاه حضرت (ص) فرمودند: «وَ يُجيبُهُم اذا ناجُوهُ، وَ يُلَبّيهِمْ اذا نادُوهُ، وَ يَسْتَجيبُ لَهُمْ اذا دَعَوْهُ» در چنين شرايطى وقتى دعا مى كنيد، دعايتان را اجابت مى كند و وقتى ندا مى دهيد، به شما لبيك مى گويد و وقتى كه مى خوانيدش، استجابت مى كند.
عمده آن است كه از اين شرايط استفاده كنيم. اين ها راه ها و شرايط ساده ولى پرنتيجه اى است، مواظب باشيد سادگى آن موجب نشود از اهميت آن غافل بمانيم. هنر انسان هاى متقى اين بوده است كه نسبت به ماه رمضان و عظمت و حرمت آن غافل نبوده اند. به همين جهت حضرت صادق (ع) به ما توصيه مى كنند در اين ماه در تعقيب هر نماز، خود را متذكر ماه رمضان و عظمت آن كنيد و بگوئيد: «وَ هذا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَي الشُّهُورِ، وَ هُوَ شَهْرُالَّذي فَرَضْتَ صِيامَهُ عَلَيَّ،