صفحه ٨٩

برو اين مسأله را حل كن و بيا، مى خواهيم به تو توجه كنيم ولى شرطش رفع موانع است.
مرحوم فيض كاشانى مى فرمايد: توبه از گناه و بازگشت به سوى ستارالعيوب و علام الغيوب آغاز راه سالكين و سرمايه پيروزمندان و نخستين گام مريدان و مَطلَع برگزيدگان و برگزيده ى مقربان است و توبه نقش اساسى در دين دارد، چرا كه دين، انسان را به جداشدن از بدى ها و بازگشت به خيرات دعوت مى كند و حقيقت توبه هم جز اين نيست. «1»
عالم فرزانه ملااحمد نراقى، معناى اصطلاحى توبه را چنين بيان كرده است:
 «توبه به معناى بازگشت به خداست، با خالى ساختن دل از قصد معصيت و رجوع كردن به درگاه الهى و نزديك شدن به او و تصميم بر ترك گناه در حال، و انجام ندادن آن و عزم بر ترك گناه در آينده». «2»
توبه كاران واقعى، خود را از مجالس گناه دور مى دارند و از عواملى كه گناه را وسوسه و تداعى مى كند، برحذر مى باشند.
توبه باعث محو گناهان مى شود و آن ها را نابود مى كند. قرآن كريم مى فرمايد: «يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَة نَصُوحاً عَسى رَبُّكمْ أَنْ يكفِّرَ عَنْكمْ سَيئاتِكمْ» «3» اى كسانى كه ايمان آورده ايد توبه ى نصوح به درگاه الهى بكنيد، اميد است با اين كار، پروردگارتان گناهان شما را بپوشاند. نه تنها توبه گناه را مى پوشاند و از بين مى برد، بلكه آن را مبدّل به